- griaumenys
- griáumenys dkt.
.
.
griaumenys — sm. pl. (3a) medžių prigriuvęs tankus didelis miškas: Vėtra jį nunešė toli toli, į girių griaumenis, į laužyną Trg. Išleidau dukrelę už griaumenų̃, už girių griaumenų̃ Skdv … Dictionary of the Lithuanian Language
graumenys — graũmenys sm. pl. (3b) žr. griaumenys: Bene čia kokie girios graumenys, kad bijai? Stl … Dictionary of the Lithuanian Language